Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2004 r., sygn. GSK 6/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA - Hanna Rybińska (spr.) Sędziowie NSA - Edward Kierejczyk - Urszula Raczkiewicz Protokolant - Krystyna Stasiak po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "[...]" Spółki z o.o. w Łodzi od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi z dnia 30 września 2003 r. sygn. akt I SA/Łd 2049/02 w sprawie ze skargi "[...]" Spółki z o.o. w Łodzi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia 09 września 2002 r. Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe - skargę kasacyjną oddala -

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30.09.2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi oddalił skargę "[...]" Spółki z o.o. w Łodzi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Łodzi z dnia 09.09.2002 r. nr [...] wydaną w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Naczelny Sąd Administracyjny, przyjmując ustalenia faktyczne organów celnych, stwierdził, że Dyrektor Urzędu Celnego w Łodzi decyzją z dnia 16.10.2001 r. uznał zgłoszenie celne, dokonane przez "[...]" i zawarte w dokumencie SAD z dnia 28.08.2001 r. nr [...], za nieprawidłowe. Zgodnie z tą decyzją objął sprowadzony towar w postaci przędzy bawełnianej o masie brutto 1.585 kg - konwencyjną stawką celną 9%, zamiast zadeklarowanej przez importera stawki preferencyjnej 7,2%, jednocześnie określając kwotę długu celnego w wysokości 1.654,10 zł w miejsce wskazanej przez stronę kwoty 1.323,30 zł. W wyniku odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej w Łodzi w dniu 09.09.2002 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję, stwierdzając, że brak było podstaw do zastosowania w sprawie niniejszej preferencyjnej stawki celnej. Strona nie spełniła bowiem warunku udokumentowania pochodzenia importowanego towaru prawidłowym dowodem Form A, a także nie wykazała, że importowany towar pozostawał pod dozorem władz celnych kraju tranzytu. Z przedłożonego przez stronę świadectwa pochodzenia towaru Form A nr [...] z dnia 02.05.2001 r., wystawionego przez eksportera indyjskiego, wynika, że odbiorcą towaru jest polska firma [...], mająca siedzibę w Warszawie; natomiast strona w zgłoszeniu celnym wskazała jako sprzedawcę towaru firmę [...] znajdującą się w Szwajcarii. Zdaniem sądu orzekającego, sprowadzona na teren Polski przędza bawełniana została nabyta przez stronę na podstawie faktury nr [...] z dnia 17.08.2001 r. od firmy szwajcarskiej "[...]", która sprowadziła towar z Indii. Przedstawione w toku postępowania świadectwo pochodzenia towaru Form A nr [...] z dnia 02.05.2001 r., wystawione przez firmę indyjską, zdaniem sądu orzekającego, nie może stanowić dowodu na okoliczność, że sprowadzony towar do Polski jest towarem, którego preferencyjne pochodzenie z Indii jest potwierdzone tym właśnie świadectwem. Strona nie przedstawiła bowiem faktury, na podstawie której indyjski eksporter wystawił wymienione wyżej świadectwo pochodzenia towaru ani nie udokumentowała roli firmy [...]z siedzibą w Warszawie w transakcjach kupna-sprzedaży lub transporcie. Nadto z załączonego do akt sprawy morskiego listu przewozowego wynika, że objęty dokumentem towar został w Indiach załadowany do kontenera i zabezpieczony odpowiednią plombą. Po dostarczeniu do portu w Antwerpii znajdował się pod dozorem belgijskich władz celnych w okresie do dnia 24.08.2001 r. Do Polski towar został przywieziony transportem samochodowym z plombą niemiecką, natomiast strona nie udokumentowała, że zdjęcie wcześniejszej plomby i nałożenie nowej odbyło się pod dozorem niemieckich władz celnych.