Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2004 r., sygn. FSK 435/04

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (spr.) Sędziowie NSA Włodzimierz Kubiak Bogusław Dauter Protokolant Magdalena Gródecka po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Spółki z o.o. "P." w C. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 11 grudnia 2003r., sygn. akt I SA/Ka 2698/02 w sprawie ze skargi Spółki z o.o. "P." w C. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodka Zamiejscowego w C. z dnia 26 września 2002 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w tym podatku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 11 grudnia 2003 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach, I SA/Ka 2698/02, oddalił skargę Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością "P." z siedzibą w C. na decyzję Izby Skarbowej w K. Ośrodek Zamiejscowy w C. z dnia 26 września 2002 r. w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w tym podatku. Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa utrzymała w mocy decyzję (...) Urzędu Skarbowego w C. z dnia 16 maja 2002 r. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, zaległość podatkową /w tym z tytułu nienależnie otrzymanego zwrotu/, odsetki za zwłokę /w tym od zaległości podatkowej z tytułu nienależnie otrzymanego zwrotu/ oraz ustalającą dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Z akt sprawy wynika, iż w trakcie kontroli przeprowadzonej w Spółce w zakresie prawidłowości rozliczenia z budżetem państwa z tytułu podatku od towarów i usług za 2000 r. stwierdzono zawyżenie wykazanego w deklaracjach VAT-7 za poszczególne miesiące 2000 r. podatku naliczonego do odliczenia. Nieprawidłowości te były wynikiem odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego określonego w fakturach wystawionych przez Biuro Usług Finansowych "S." sp. z o.o. oraz w fakturach wystawionych przez PW "M." Andrzeja P. Z czynności sprawdzających przeprowadzonych przez (...) Urząd Skarbowy w C. wynikało, że Andrzej P. nie składał za lata 1999 i 2000 zeznań podatkowych oraz deklaracji podatkowych dla podatku VAT, nie mieszka pod wskazanym adresem i brak jest znamion prowadzenia działalności gospodarczej. Zostało również ustalone, że spółka "P." obniżyła również podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez Biuro Usług Finansowych "S." dokumentujących czynsz leasingowy. Z wyjaśnień spółki oraz oględzin przeprowadzonych w trakcie kontroli wynika, że spółka "P." nie jest faktycznym użytkownikiem dystrybutorów i urządzeń gastronomicznych będących przedmiotem leasingu. Dystrybutory i urządzenia gastronomiczne zostały wydzierżawione spółce "B.". Umowy leasingu z dnia 20 marca 2000 r. oraz umowa dzierżawy stacji autogazu i dostawy gazu z dnia 1 lutego 2000 r. zostały zawarte później niż umowa dzierżawy stacji w P. z dnia 31 grudnia 1998 r. Spółka nie posiada aneksów do ww. umowy dzierżawy, zatem przedmioty leasingu i umowy dzierżawy nie mogły być przekazane do użytkowania spółce "B.". Izba Skarbowa uznała, że skoro koszty czynszów leasingowych oraz czynszu dzierżawionej stacji nie miały związku z przychodami firmy, nie mogą w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowić kosztów uzyskania przychodu. Z kolei zgodnie z art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, którymi rozporządzano w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W tym stanie rzeczy Izba Skarbowa przyjęła, że spółce "P." nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z powyższych faktur. Na podstawie powyższych ustaleń faktycznych, mając na uwadze art. 19 ust. 1 i 2, art. 25 ust. 1 pkt 3, art. 27 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, Urząd Skarbowy stwierdził, iż Spółka "P." nie miała prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z przedmiotowych faktur.