Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2004 r., sygn. FSK 388/04

Błędny jest pogląd i nie znajdujący umocowania w obowiązującym ówcześnie stanie prawnym, regulującym postępowanie przed sądem administracyjnym, że Sąd administracyjny dokonujący kontroli legalności decyzji administracyjnej, nie ma prawa zapoznać się z innymi aktami spraw związanych ze sprawą rozstrzyganą, ani też nie może uwzględnić w procesie orzekania i w uzasadnieniu swego orzeczenia informacji, co do których powziął wiadomość z urzędu, w związku z rozpoznawaniem sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." Spółki z o.o. Zakładu Pracy Chronionej w G. od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2003 r. I SA/Gd 2068/02 w sprawie ze skargi "A." Spółki z o.o. Zakładu Pracy Chronionej w G. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 26 sierpnia 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2002 r. - oddala skargę kasacyjną; (...).

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 grudnia 2003 r. /I SA/Gd 2068/02/ Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku oddalił skargę firmy "A." sp. z o.o. Zakładu Pracy Chronionej w G. na decyzję Izby Skarbowej w G. z dnia 28 sierpnia 2002 r., (...) w przedmiocie odmowy zwrotu podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2002 r. Izba Skarbowa powyższą decyzją utrzymała w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w G. z dnia 26 kwietnia 2002 r., który odmówił zwrotu podatku od towarów i usług w wysokości 23.006 zł wynikającej z deklaracji podatkowej VAT-7 za miesiąc styczeń 2002 r. Organ podatkowy drugiej instancji stwierdził, iż prawo do zwrotu wpłaconej uprzednio kwoty podatku od towarów i usług uzależnione jest od złożenia przez prowadzącego Zakład Pracy Chronionej deklaracji VAT-7, wpłacenia kwoty zobowiązania wynikającego z tej deklaracji oraz złożenia wraz z deklaracją wniosku o zwrot podatku. W niniejszym przypadku strona skarżąca nie wpłaciła w terminie tj. do dnia 25 lutego 2002 r. kwoty podatku należnego za styczeń 2002 r., co powodowało niemożliwość jego zwrotu. Niezasadne było stanowisko strony o dysponowaniu przez Urząd Skarbowy kwotą 27.317,10 zł z podatku należnego za grudzień 2001 r. Kwota ta została bowiem zaliczona na poczet zaległości podatkowej z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych /PIT-8A/, a jedynie na skutek oczywistej omyłki w postanowieniu z dnia 13 lutego 2002 r. Pierwszy Urząd Skarbowy w G. podał, że zarachował tę kwotę na zaległość w PIT-4. Strona skarżąca nie miała wątpliwości, że postanowienie dotyczy zaległości w PIT-8A.