Wyrok NSA z dnia 29 października 2004 r., sygn. FSK 1203/04

Zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "a" i "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie mógł być rozpoznany w oderwaniu od skuteczności postawionych zarzutów naruszenia konkretnych przepisów prawa materialnego bądź prawa procesowego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej BNP P. B. P. S.A. wniesionej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2004 r. III SA 719/02 wydanego w sprawie ze skargi BNP P. B. P. S.A. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 8 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - oddala skargę kasacyjną, (...).

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 8 stycznia 2004 r. III SA 719/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi BNP P. P. S.A. na decyzję Izby Skarbowej w W. z 8 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 1997 r. uchylił tę decyzję w części odnoszącej się do wymiaru dodatkowego zobowiązania podatkowego, w pozostałej części skargę oddalił wskazując w uzasadnieniu, że:

Decyzja ustalająca dodatkowe zobowiązanie podatkowe, w tym na podstawie art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym miała charakter konstytutywny. Zobowiązanie podatkowe powstawało w momencie doręczenia takiej decyzji. Zgodnie zaś z art. 68 par. 1 Ordynacji podatkowej dokonanie wymiarów podatku za poszczególne miesiące 1997 r. dopiero 28.06.2001 r. nastąpiło po upływie terminów przedawnienia prawa dokonania ustalenia zobowiązania podatkowego.

Sąd nie podzielił natomiast poglądów skarżącej Spółki co do tego, że nie korzystała ona z usług swoich zagranicznych akcjonariuszy, co było importem usług w rozumieniu przepisów podatkowych.

Bezspornym był fakt wejścia w życie 17 października 1994 r. umów oddelegowania pracowników w celu zarządzania i rozwijania działalności gospodarczej Banku, zawartych pomiędzy skarżącym i jego zagranicznymi akcjonariuszami. Umowy przewidywały, że oddelegowani pracownicy pozostaną pracownikami podmiotów zagranicznych i będą w dalszym ciągu otrzymywać wynagrodzenie i inne dodatki zgodnie z warunkami ich umów o pracę i że żadne postanowienie umowy oddelegowania nie stwarza stosunku zatrudnienia pomiędzy nimi a skarżącym. Umowa dopuszczała jednocześnie możliwość zawarcia takich umów przez pracowników akcjonariuszy ze skarżącym na zasadzie wolnego wyboru.