Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2005 r., sygn. FSK 2698/04

1. Odnosząc się do zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej wniesionej w sprawie niniejszej, należy w pierwszej kolejności stwierdzić, że wbrew przedstawionym wyżej wymogom zarzut naruszenia art. 145 §1 pkt 1 lit. c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie został uzasadniony; nie wiadomo więc na czym, według autora skargi kasacyjnej, miałoby polegać naruszenie wymienionego przepisu postępowania sądowego, a to z kolei uniemożliwia Sądowi odniesienie się do tego zarzutu.
2. W przedstawionej sytuacji prawnej nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 141 §4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd pierwszej instancji nie był bowiem obowiązany do ustalenia stanu faktycznego sprawy, jak to sugeruje autor skargi kasacyjnej, lecz do stwierdzenia czy organy podatkowe dokonały tego zgodnie z regułami procesowymi oraz czy zgodnie z tymi regułami przeprowadziły ocenę ustalonego stanu faktycznego.

Wyrokiem z dnia 7 października 2004 r. sygn. akt SA/Sz 2853/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę Barbary M na decyzję Izby Skarbowej w Szczecinie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w Szczecinie uchyliła w części decyzję organu podatkowego pierwszej instancji i określiła skarżącej podatek dochodowy od osób fizycznych oraz zaległość z tytułu tego podatku.

W uzasadnieniu wyroku przedstawiono stan sprawy, z którego wynika, że Barbara M w 2000 r., prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu książkami, będąc wspólnikiem spółki cywilnej ABK K. Spółka ta była opodatkowana na zasadach ogólnych, z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Organ odwoławczy stwierdził, że w księdze podatkowej spółki, prowadzonej przez biuro podatkowe, w kolumnie "zakupy towarów handlowych", zaewidencjonowano wydatki poniesione na ich zakup w łącznej kwocie 227.380,03 zł, podczas gdy dowody zakupu tych towarów, to jest faktury za kontrolowany okres, opiewają na łączną kwotę 185.838,51 zł. Wskazano, że ewidencja tych kosztów dokonywana była bez połączenia dowodów dostawy z odpowiadającymi im fakturami, stanowiącymi udokumentowanie zakupów za poszczególne okresy rozliczeniowe oraz bez korekty ich wartości w księdze podatkowej, a więc z naruszeniem zasad określonych w §16 i §30 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1999 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 105, poz. 1199).