Wyrok NSA z dnia 2 września 2003 r., sygn. I SA/Wr 1002/01

Niezbędnym warunkiem skorzystania z odliczenia poniesionych wydatków na utrzymanie psa przewodnika /na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ jest posiadanie i utrzymywanie takiego psa przez osobę niewidomą. Podatnik nie jest zobligowany do dokumentowania kosztów wydatkowanych na utrzymanie tego psa, lecz jedynie do wykazania, że psa takiego posiada, a zatem i utrzymuje. Odwołanie się w par. 8 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ do okoliczności utrzymania psa przewodnika wskazuje przy tym, że nie chodzi w tym wypadku o psa, który jest dorywczo wypożyczany, czy też w inny okazjonalny sposób wykorzystywany przez osobę niewidomą, z czym związane są jakieś koszty, lecz o sytuację, w której pies ten stale utrzymywany jest w gospodarstwie domowym osoby niewidomej, ponoszącej z tego tytułu koszty jego utrzymania.