Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2003 r., sygn. III SA 334/01

Możliwość podważenia decyzji ostatecznej narusza ład systemu prawnego, gdyż stanowi odstępstwo od zasady dwuinstancyjności postępowania oraz stabilności decyzji ostatecznych /art. 127 i art. 128 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Z powyższego założenia ogólnego, odnoszącego się do rodzaju decyzji poddanej sądowej kontroli legalności, oraz z treści art. 128 ustawy - Ordynacja podatkowa wynika, iż tylko wyraźnie określone przyczyny, stanowiące o najdalej idących wadliwościach decyzji lub poprzedzającego ją postępowania, mogą prowadzić do wzruszenia decyzji ostatecznej. Naturalną konsekwencją powyższego jest, iż postępowania nadzwyczajne nie mogą zastępować kontroli instancyjnej oraz ewentualnego badania legalności merytorycznej decyzji ostatecznej w drodze skargi do sądu administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2003 r. sprawy ze skargi Teresy i Bernarda J. na decyzję Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Skarbowego w S. z dnia 25 lutego 1998 r. (...) - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Inspektor Kontroli Skarbowej Krzysztof S. z Urzędu Kontroli Skarbowej w O. po kontroli skarbowej w Przedsiębiorstwie Wielobranżowym "T" w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia i wpłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, sporządził wynik kontroli z dnia 30 grudnia 1996 r., w którym określił podatek dochodowy za 1995 r. w innej wysokości, niż wykazana przez Podatnika w zeznaniu rocznym.