Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2003 r., sygn. II SA/Łd 597/00

Analiza przepisu art. 110c ust. 1 w zw. z art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ prowadzi do wniosku, iż możliwość rozkładania kar pieniężnych na raty odnosi się do podmiotów wymienionych w art. 110 ust. 1 - jednostek organizacyjnych - i do kar im wymierzonych za naruszenie wymagań ochrony środowiska, wymienionych jedynie w tym przepisie. Ustawa ta w ogóle nie przewiduje podstawy i okoliczności pozwalających na odroczenie terminu płatności czy rozłożenia na raty kar pieniężnych wymierzonych za usunięcie bez wymaganego zezwolenia drzew bądź krzewów.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu przy udziale na rozprawie sprawy ze skargi Grażyny i Pawła K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P.-T. z dnia 6 marca 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy rozłożenia wymierzonej kary pieniężnej na raty - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 16 grudnia 1999 r. Wójt Gminy W.-K. nałożył na Grażynę i Pawła K. karę pieniężną w wysokości 4.357,47 zł za usunięcie bez wymaganego zezwolenia jednej sztuki brzozy, dwóch sztuk lipy i jednej sztuki kasztanowca na działce nr 423 we wsi K.-B.