Postanowienie NSA z dnia 16 kwietnia 2002 r., sygn. II SA/Wr 2151/00

1. Skarga gminy do Naczelnego Sądu Administracyjnego na sygnalizację organu nadzoru wskazującą na nieistotne naruszenie prawa jest niedopuszczalna.

2. Gminie nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na sygnalizację organu nadzoru wskazującą na nieistotne naruszenie prawa.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Gminy W. na sygnalizację II Wicewojewody D. z 11 sierpnia 2000 r. (...) w przedmiocie nieistotnego naruszenia prawa, postanawia - odrzucić skargę.

UZASADNIENIE

Pismem z 11 sierpnia 2000 r. (...), skierowanym do Przewodniczącego Rady Miejskiej W., II Wicewojewoda D. zasygnalizował, na podstawie art. 91 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, nieistotne naruszenie prawa w podstawie prawnej uchwały Rady Miejskiej W. z 30 czerwca 2000 r. (...) w sprawie przejęcia przez Gminę W. kompetencji do udzielania zezwoleń na prowadzenie zarobkowego przewozu osób taksówką osobową dla przedsiębiorców z Gminy Sz.

W podstawie prawnej tej uchwały powołano bowiem art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz art. 74 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 74 ust. 1 powyższej ustawy, gminy mogą zawierać porozumienia międzygminne w sprawie powierzenia jednej z nich określonych przez nie zadań publicznych. Natomiast art. 18 ust. 2 pkt 15 stanowi, iż do wyłącznej właściwości rady gminy należy stanowienie w innych sprawach zastrzeżonych ustawami do kompetencji rady gminy. Ponadto, z treści art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ wynika, iż właściwe rady gmin i Rada m. st. Warszawy mogą wprowadzić wymóg uzyskania zezwolenia na zarobkowy przewóz osób taksówką, a ust. 2 pkt 2 stanowi, iż zezwolenia udziela się na pojazd i na obszar gmin sąsiadujących, po uprzednim zawarciu porozumienia wszystkich gmin mieszczących się na terenie tego obszaru. W związku z tym, iż powyższa uchwała Rady Miejskiej W. dotyczy porozumienia wskazanego w art. 13 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. i w art. 74 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w podstawie prawnej powinien znaleźć się art. 18 ust. 2 pkt 12 ustawy o samorządzie gminnym. Z przepisu tego wynika, iż do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach współdziałania z innymi gminami (...). Określone w tej uchwale porozumienie jest formą współdziałania z inną gminą. Dlatego przed zawarciem porozumienia konieczna jest uchwała, w której podstawie prawnej powinien znaleźć się cytowany przepis ustawy o samorządzie gminnym. Podobne rozważania przeprowadził A. Agopszowicz w: Ustawa o gminnym samorządzie terytorialnym. Komentarz, 2 wydanie, C.H. Beck 1999, str. 467.