Wyrok NSA z dnia 26 lutego 2002 r., sygn. IV SA 881/00

1. Organ odwoławczy winien w toku postępowania odwoławczego zbadać i ocenić, czy skarżącemu służą prawa strony według przepisów prawa materialnego, które stanowią podstawę merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie. Ocena ta winna znaleźć odzwierciedlenie w postaci "decyzji" jako formy orzeczenia organu a nie postanowienia.

2. Skoro w ocenie organu orzekającego skarżący nie miał przymiotu strony, to prawidłową formą orzeczenia winna być decyzja o umorzeniu postępowania odwoławczego wydana na podstawie art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa, a nie wydane na podstawie art. 134 Kpa postanowienie o stwierdzeniu niedopuszczalności odwołania.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2002 r. sprawy ze skargi Ludwika P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia 1 marca 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia wodnoprawnego na korzystanie z wód Jeziora G. M. - uchyla zaskarżone postanowienie w części dotyczącej niedopuszczalności odwołania Ludwika P., (...).