Wyrok NSA z dnia 28 marca 2002 r., sygn. V SA 2502/01

Brak jest podstaw do wniosku, że na tle kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca zakładał dalej idące gwarancje ustrzeżenia strony przed ryzykiem niewłaściwego wyboru osoby pełnomocnika, niż ma to miejsce w Kpa. Oznacza to, że ocena, czy zachodzą przesłanki zastosowania art. 58 Kpa musi się odbywać z odwołaniem do okoliczności konkretnego wypadku, a standard oceny musi uwzględniać fakt zwiększonego ryzyka ciążącego na reprezentowanym.

Wybór oczywiście niewłaściwego pełnomocnika nie będącego ani adwokatem ani radcą prawnym, w sytuacji, gdy strona miała podstawy przypuszczać, że ma do czynienia z osobą kompetentną i rzetelną wskazuje na błąd, który doprowadził do uchybienia terminu z art. 58 Kpa. W takiej sytuacji do organu administracji należy ocena czy taka sytuacja może być uznana za uprawdopodobnienie braku winy zainteresowanego.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Tarael S. na postanowienie Rady do Spraw Uchodźców z dnia 27 lipca 2001 r. (...) w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania - uchyla zaskarżone postanowienie; (...).