Wyrok NSA z dnia 3 lipca 2001 r., sygn. I SA/Wr 2590/98

1. Zobowiązanie w podatku od towarów i usług w przypadku zaistnienia przesłanek, o których mowa w art. 29 ust. 2 z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powstaje z mocy prawa, a podatnik określając jego wielkość w składanej deklaracji, pozbawiony zostaje z mocy tego przepisu ustawowego, prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wydana zatem na podstawie tego przepisu decyzja podatkowa określająca podatnikowi zobowiązanie podatkowe /zwrot różnicy podatku/ bez prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony /od 1 stycznia 1997 r. w wysokości 30 procent/ - ma charakter decyzji deklaratoryjnej.

2. Wezwanie do uzupełnienia deklaracji w rozumieniu art. 186 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w ramach toczącego się już postępowania, w aspekcie normy zawartej w art. 81 par. 4 pkt 1 tej ustawy, zawieszającej prawo do korekty deklaracji na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej, uznać należy za możliwość wezwania jedynie do takiej modyfikacji treści deklaracji, która nie będzie miała charakteru korekty wielkości wykazanego w niej zobowiązania podatkowego lub zwrotu różnicy podatku.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Adama S. i Dariusza Ch. - spółka cywilna "B." na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 2 października 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 1996 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi Adama S. i Dariusza Ch. - spółka cywilna "B." jest decyzja Izby Skarbowej w W. z dnia 2 października 1998 r. (...), którą uchylono decyzję Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w W. z dnia 13.07.1998 r. (...) w sprawie wymiaru zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 1996 r. i określono spółce: