Wyrok NSA z dnia 15 października 2001 r., sygn. II SA 223/00

Przewidziane w art. 40 ust. 7 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ upoważnienie ustawowe, określając zakres uprawnień Rady Ministrów do wydania rozporządzenia wykonawczego nie przewidziało prawnej możliwości wprowadzenia przez ten organ jakichkolwiek instrumentów waloryzacyjnych. Gdyby ustawodawca taką możliwość przewidział, sam wprowadziłby w ustawie stosowne środki, albo wskazałby na prawną możliwość wprowadzenia rozwiązań waloryzacyjnych przez Radę Ministrów w akcie wykonawczym.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 15 października 2001 r. sprawy ze skargi Genowefy F. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 10 grudnia 1999 r. (...) w przedmiocie pozostawienia w pasie drogowym kiosku handlowego - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia 10 sierpnia 1999 r. (...)

UZASADNIENIE

Dyrektor Biura Oddziału Południowego Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych w O. decyzją z dnia 10 sierpnia 1999 r. (...) wydaną na podstawie art. 40 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ i art. 104 Kpa wyraził zgodę Genowefie F. "na postawienie w pasie drogi krajowej nr 412 Gr. Państwa - G.-P. ul. B. w m. P. istniejącego kiosku handlowego o powierzchni 8,0 m2 w obrębie skrzyżowania z ul. Morcinka". Zezwolenie wydane zostało na okres 365 dni tj. od 1 stycznia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. Wśród szczegółowych warunków zajmowania pasa decyzja przewiduje uiszczenie opłaty z tego tytułu według stawki 0,41 zł za 1 m2 podwyższonej o 50 procent - na podstawie par. 10a ust. 4 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. Opłatę naliczoną w ten sposób, określono w decyzji na kwotę 1795,80 zł.