Wyrok NSA z dnia 29 maja 2001 r., sygn. II SA 803/00

Organ upoważniony do wydania rozporządzenia nie może przekazać swoich kompetencji w tym zakresie innemu organowi. Konstytucja zabrania tworzenia tzw. upoważnień "kaskadowych" do wydania aktu wykonawczego, zaś samym upoważnieniom ustawowym stawia wysokie wymagania co do precyzji, z jaką powinny określać cechy aktu wykonawczego.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu ze skargi Lilianny T. na decyzję Zarządu Miasta Stołecznego W. z dnia 28 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie ustalenia opłaty za zajęcie pasa drogowego - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia 5 stycznia 2000 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Zarząd Dróg Miejskich w W., działając w imieniu Zarządu Miasta Stołecznego W., wydał 5 stycznia 2000 r. decyzję administracyjną zezwalającą na zajęcie odcinka pasa drogowego ul. O. w W. i ustalającą opłaty za umieszczenie w pasie drogowym kiosku handlowego. Opłata ustalona została w wysokości 8.666,88 zł; wysokość opłaty wynikała z iloczynu zajętej powierzchni /16 m2/, ustalonej stawki opłaty /0,74 zł za m2 dziennie, powiększonej o 100 procent/ i 366 dni zajęcia terenu. Decyzja zawierała pouczenie o braku możliwości wniesienia od niej odwołania, wskazywała natomiast na dopuszczalność złożenia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy przez ten sam organ.

Skarżąca złożyła wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zgodnie z pouczeniem. Podniosła, że opłata jest bardzo wysoka. Kiosk z kwiatami w tym miejscu prowadzi od 15 lat, jednak obroty są niskie; miesięcznie wynoszą 2500 zł. Skarżąca ma 62 lata, jest wdową, dochody z prowadzenia działalności handlowej stanowią jej jedyne źródło utrzymania.

Zarząd Dróg Miejskich w W., działający w imieniu Zarządu Miasta Stołecznego W. wniosku tego nie uwzględnił i decyzją administracyjną z 28 stycznia 2000 r. (...) utrzymał w mocy swoją poprzednią decyzję z 5 stycznia 2000 r. (...).

Jako podstawę prawną decyzji administracyjnej wydanej w pierwszej instancji powołano art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz par. 1 ust. 1 i par. 10a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./, w drugiej instancji podstawy prawnej nie podano.