Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2001 r., sygn. III SA 2438/99

Niezgodne z art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, mającym odpowiednie zastosowanie w postępowaniu odwoławczym, zgodnie z art. 235 Ordynacji podatkowej, jak również naruszające wynikającą z art. 123 par. 1 tej ustawy, zasadę czynnego udziału strony, jest stanowisko organu odwoławczego o braku potrzeby zapoznawania strony z zebranym w postępowaniu odwoławczym materiałem dowodowym, w sytuacji gdy miała możliwość zapoznania się z materiałami sporządzonymi przez organ pierwszej instancji w trybie art. 229 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "PL-F.-M." Spółki z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w O. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Inspektor z Urzędu Kontroli Skarbowej w O. po przeprowadzeniu w "PL-F.-M.". Sp. z o.o. kontroli, rozpoczętej w dniu 24 września 1998 r., dotyczącej rozliczenia zobowiązań w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r., wydał 25 listopada tegoż roku decyzję, w której stwierdził, że podatnik będzie deklarował zaliczki za miesiące styczeń-sierpień i określił wysokość jego zobowiązań. W jej uzasadnieniu m.in. zarzucił Spółce, że z naruszeniem art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zaliczyła w ciężar kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie wartości niematerialnych i prawnych w łącznej kwocie 3.188.942,99 zł, poniesione na rzecz P.E. w Holandii. Za takie wartości inspektor uznał wydatki na zakup prac badawczo-rozwojowych od firmy holenderskiej, która w polskiej Spółce posiada 98,1 procent udziałów, w wykonaniu umowy na usługi ogólne zawartej 10 listopada 1997 r. (...).

W odwołaniu podatnik zakwestionował powyższą ocenę treści umowy dokonaną przez inspektora i wynikające z niej skutki podatkowe. Podniósł, że była ona umową licencyjną, na podstawie której został upoważniony jedynie do korzystania z technologii koncernu P., jego doświadczeń i informacji produkcyjnych /know-how/, podczas gdy właścicielem praw majątkowych do wymienionych wartości pozostawał nadal koncern zagraniczny. Z uwagi na to, że nie nastąpiło przeniesienie praw majątkowych, tylko ich udostępnienie, zapłata za ich użytkowanie stanowiła koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.