Postanowienie NSA z dnia 25 stycznia 2001 r., sygn. IV SAB 236/99

Postanowienie przewidziane w art. 37 par. 2 Kpa nie należy do aktów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, bowiem nie jest to postanowienie na, które służy zażalenie, kończące sprawę czy orzekające o istocie sprawy. Powyższe oznacza, że postanowienie takie nie podlegał zaskarżeniu do sądu administracyjnego, a zatem stosownie do art. 17 ustawy o NSA również niedopuszczalna jest skarga na bezczynność organu w rozpoznaniu zażalenia w sprawie bezczynności.