Wyrok NSA z dnia 11 stycznia 2001 r., sygn. I SA/Łd 2490/98

Dla sprawdzenia prawidłowości wyceny robót w toku bezużyteczne jest posłużenie się metodą cenowo-porównawczą, z uwagi na przepis par. 20 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/ konieczne jest dokonanie wyceny robót w toku według kosztów wytworzenia, obejmujących wszelkie koszty związane bezpośrednio lub pośrednio z wykonaniem usługi /w tym wypadku budowlanej - z wyłączeniem kosztów sprzedaży - par. 2 pkt 4 rozporządzenia/.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Janusza G. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia 12 października 1998 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego za 1996 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 22 czerwca 1998 r. Urząd Skarbowy we W. określił Januszowi G. zobowiązanie w podatku dochodowym za 1996 r. w wysokości 35.463,50 zł, zaległość podatkową w tym zobowiązaniu w wysokości 35.294,20 zł i odsetki za zwłokę w kwocie 21.026,10 zł. W uzasadnieniu podano, że w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w "firmie" budowlanej podatnika stwierdzono zaniżenie remanentu sporządzonego na dzień 31 grudnia 1996 r.: materiałów o kwotę 1.928,74 zł i robót w toku o kwotę 88.808,79 zł; materiały zostały zakupione, a roboty w toku wykonane, ale nie wyfakturowano ich i nie wykazano w remanencie. Zgromadzone w toku kontroli faktury, dzienniki budowy, informacje, opinia rzeczoznawcy i zeznania świadków świadczą o zaniżeniu wartości robót w toku. Opinia rzeczoznawcy powołanego przez Urząd do oszacowania robót w toku wykonanych na obiekcie we W. przy ul. K. 87a potwierdziła. że wartość wykonanych robót została zaniżona o 39.646,75 zł /57.464,75 - 18.000/ bez uwzględnienia robót rozbiórkowych i przygotowawczych. Niezasadne jest również twierdzenie podatnika, że nie wykonywał robót budowlanych w 1996 r. dla Z. Sz. oraz B. i T. G.; świadczą o tym zgromadzone w toku kontroli dowody: zapisy w dzienniku budowy, notatki z oględzin, zeznania świadków i wystawione faktury. Fakt, że robót tych nie odnotowano w dzienniku budowy wcale nie oznacza, że podatnik ich nie wykonywał, świadczy tylko o naruszeniu prawa budowlanego. Wartość robót oszacowano, przyjmując za podstawę wartość zużytych materiałów wynikającą z rachunków zakupu przedłożonych przez inwestorów /60.836,16 zł/ oraz procentowy udział materiałów w przychodzie wynikający z opinii rzeczoznawcy /58,2 procent/; w efekcie oszacowany przychód wyniósł 43.693,32 zł. Stwierdzone nieprawidłowości stanowią naruszenie przepisów par. 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/. Na podstawie art. 193 par. 4 Ordynacji podatkowej w związku z wymienionymi nieprawidłowościami, nie uznano za dowód prowadzonej księgi podatkowej za kontrolowany okres w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym podstawę opodatkowania ustalono w sposób następujący: