Wyrok NSA z dnia 24 sierpnia 2000 r., sygn. V SA 1781/99

1. Prawa człowieka są prawami uniwersalnymi. Ocena, czy nastąpiło naruszenie praw człowieka, nie jest zależna od tego, co w danym państwie za naruszenie takie się uważa.

2. Naruszeniem praw człowieka jest zarówno arbitralne pozbawienie wolności, jak i zmuszanie do publicznego wyznawania religii lub do wynikającego z zasad religii określonego wyglądu lub zachowania.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Farid S. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia 25 sierpnia 1999 r. (...) w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 maja 1999 r.; (...).

UZASADNIENIE

Skarżący Farid S., obywatel Afganistanu, wystąpił w dniu 4 sierpnia 1998 r. o nadanie mu statusu uchodźcy. Stwierdził, że Afganistan opuścił przed trzema miesiącami, by ratować życie. Po objęciu władzy w Afganistanie przez Talibów był aresztowany w 1997 r. i bity. Zwalniając go mówiono, że ma złożyć raport o znajomych, a jeśli tego nie zrobi, zostanie zabity. On i jego rodzina zostali oskarżeni, iż byli komunistami. Zarzucano mu też, że nie zna języka używanego przez Talibów. Aresztowano jego brata. Zatrzymywano go na ulicy i kazano czytać Koran, a jeśli się pomylił, to go bito. Bał się wychodzić z domu. W toku przesłuchania wyjaśnił dodatkowo, że był członkiem organizacji młodzieżowej PDPA, która przestała działać przed ośmiu laty. Był aresztowany dwukrotnie na 2 i 4 dni. Kazano mu się publicznie modlić i nosić długą brodę. Wielokrotnie Talibowie mówili, że jak nie dostarczy dowodów przeciwko innym komunistom, to go zabiją. Widział, jak Talibowie zabijali ludzi.