Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2000 r., sygn. III SA 819/99

W sprawach, do których zgodnie z art. 324 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ma zastosowanie ta ustawa, procedura badania ksiąg podatkowych odbywa się na podstawie jej art. 193; w sprawach takich nie mają zastosowania przepisy par. 10 i par. 25 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 grudnia 1995 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 148 poz. 720/.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Marzeny i Dariusza małżonków F. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 3 marca 1999 r. w przedmiocie wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. i na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 powyższej ustawy - zasądził od Izby Skarbowej w (...) na rzecz skarżących dwa tysiące złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

UZASADNIENIE

W zeznaniu o wysokości wspólnych dochodów małżonków osiągniętych w 1995 r. /PIT-31/ Marzena i Dariusz małżonkowie F. wykazali przychody w kwocie 3.811.448,92 zł pochodzące z prowadzenia przez D. F. działalności handlowej w zakresie handlu meblami i podatek w łącznej kwocie 9.424,20 zł. Z akt sprawy wynika, że w Prokuraturze Rejonowej było prowadzone postępowanie przeciwko D.F. podejrzanemu o to, że w okresie od 1994 r. do marca 1995 r. przewidując możliwość, iż oferowane mu do nabycia meble pochodzą z czynu zabronionego i godząc się na to nabył je, przy czym wartość mebli wynosiła nie mniej niż 85.000 zł oraz o nierzetelne prowadzenie dokumentacji księgowej.