Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2000 r., sygn. II SA/Łd 2205/98

Nie każdy fakt uwięzienia w czasie okupacji jest równoznaczny z represją, do której stosuje się przepisy ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./.

Przepisy powołanej ustawy stosuje się do osób, które podlegały represjom wojennym w rozumieniu tej ustawy. Do represji zostały zaliczone okresy przebywania między innymi w więzieniach hitlerowskich z przyczyn politycznych, narodowościowych, religijnych i rasowych.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Józefa P. na decyzję Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 21 września 1998 r. (...) w przedmiocie utrzymania własnej decyzji o pozbawieniu uprawnień kombatanckich - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 września 1997 r. Kierownik Urzędu Do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, działając na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach i niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./, orzekł o pozbawieniu uprawnień kombatanckich Józefa Piecyka. Organ orzekający wskazał, że Józef Piecyk otrzymał uprawnienia kombatanckie przyznane przez ZBoWiD z-tytułu walki zbrojnej o utrwalenie władzy ludowej w okresie od 20 stycznia 1945 r. do 31 grudnia 1947 r. tj. w czasie służby w Milicji Obywatelskiej. W tych warunkach uznać należy, że zainteresowany nie posiada żadnego tytułu do uprawnień kombatanckich w świetle obecnie obowiązującej ustawy. W myśl art. 25 ust. 2 pkt 2 powołanej ustawy, osoby które uzyskały uprawnienia kombatanckie wyłącznie z tytułu działalności w charakterze uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej pozbawia się tych uprawnień.