Wyrok NSA z dnia 4 lutego 2000 r., sygn. I SA/Lu 1533/98

1. Procesowa zasada udzielania informacji /i ewentualne niezastosowanie się organu podatkowego do tej zasady/ nie może być traktowana jako swoista klauzula generalna, umożliwiająca organowi podatkowemu odstąpienie od zastosowania materialnoprawnej normy prawa podatkowego.

2. Z żadnego przepisu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ ani Kodeksu postępowania administracyjnego nie można wywieść zasady, iż na organie podatkowym spoczywa obowiązek doradztwa prawnego w sprawach nie objętych postępowaniem administracyjnym.

3. Informacja złożona w trybie par. 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników /Dz.U. nr 39 poz. 178 ze zm./ wskazująca jaki podmiot zainstalował, gdzie ją zainstalował oraz jaka jest to kasa. nie jest tożsama z oświadczeniem złożony w trybie par. 8 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 1994 r. w sprawie kas rejestrujących /Dz.U. nr 65 poz. 278 ze zm./, stanowiącym warunek odliczenia części ceny zapłaconej za kasę rejestrującą od należnego podatku VAT, a określającym liczbę wszystkich stanowisk kasowych /w danym punkcie sprzedaży/, jakie podatnik winien zorganizować w celu wykonania obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących /art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.