Wyrok NSA z dnia 2 października 2000 r., sygn. I SA/Ka 791/99

Umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość oznacza, że żądanie zawarte we wniosku nie może zostać rozstrzygnięte merytoryczne. Jest to orzeczenie formalne, kończące postępowanie, bez jego merytorycznego rozstrzygnięcia. Bezprzedmiotowośó postępowania oznacza brak któregoś z elementów stosunku materialnoprawnego, skutkującego tym, iż nie można załatwić sprawy przez rozstrzygnięcie jej co do istoty. Bezprzedmiotowośó wynika z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych i nie może być utożsamiana z brakiem przesłanek do uwzględnienia wniosku strony. W przypadku, gdy strona domaga się nie przysługującego jej, czy wręcz nie przewidzianego w przepisach prawa, zwrotu podatku VAT, to należy odmówić żądanego zwrotu, a nie umarzać postępowanie jako bezprzedmiotowe. Rozstrzyganie o tym, że uiszczony podatek VAT nie może być uznany za nadpłatę, z powołaniem się na art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, jest dopuszczalne tylko w orzeczeniu merytorycznym o odmowie żądanego zwrotu podatku VAT, a niedopuszczalne w orzeczeniu o umorzeniu postępowania.