Wyrok NSA z dnia 26 stycznia 2000 r., sygn. I SA/Gd 2170/97

1. Przepis art. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /t.j. Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ mówi, że jeżeli gospodarstwo rolne stanowi współwłasność małżonków lub odrębną własność każdego z nich, obowiązek podatkowy w podatku rolnym ciąży łącznie na obojgu małżonkach. Z aktu notarialnego wynika jednoznacznie, że grunty w nim opisane nabyli małżonkowie. Zatem określenie jako adresata decyzji w przedmiocie wymiaru podatku rolnego jedynie jednego z małżonków stanowi naruszenie przepisów ustawy podatkowej.

2. Ustawa z dnia 4 lipca 1996 r. o zmianie ustawy o podatku rolnym /Dz.U. nr 91 poz. 409/ zaczęła obowiązywać od 1 stycznia 1997 r. /art. 8/. Jedynym przepisem przejściowym rozwiązującym problem stosowania norm ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1996 r., po tej dacie jest art. 5 tej ustawy. Stosownie do jego treści ulgi w podatku rolnym, przyznane na podstawie dotychczasowych przepisów, stosuje się do czasu ich wyczerpania. Pojęcia jednak ulgi i zwolnienia podatkowego nie są tożsame. Wobec powyższego przywołany przepis nie może mieć bezpośredniego zastosowania do zwolnienia od podatku rolnego, nabytego na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku rolnym przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 4 lipca 1996 r.