Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2000 r., sygn. I SA/Gd 295/98

Skoro organ wybiera określoną metodę, to kontroli sądowej podlega nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy podstawa opodatkowania przyjęta przez ten organ oparta jest na realnych założeniach i dokonana przy uwzględnieniu logicznych metod rozumowania, a więc innymi słowy czy wniosek końcowy, wynikający z zastosowanej metody, jest prawidłowy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Artura Ś. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 14 stycznia 1998 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1993 r. - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Skarżący Artur Ś. wspólnie z Bogdanem Ś. prowadził w 1993 r. działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi w formie spółki cywilnej. Działalność tę prowadzono na podstawie zaświadczenia o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej wydanego przez Urząd Miejski w B. Udział Artura Ś. w zyskach i stratach wynosił 10 procent.

W dniu 4 maja 1994 r. skarżący złożył w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w B. zeznanie o wysokości dochodów osiągniętych w 1993 r., w którym wykazany został dochód w kwocie 9.559.602 starych zł oraz należny podatek dochodowy w wysokości 622.000 starych złotych.