Wyrok NSA z dnia 9 listopada 1999 r., sygn. I SA/Wr 659/97

Zakaz wszczęcia po ogłoszeniu upadłości postępowania przeciwko syndykowi z tytułu wierzytelności podlegającej zgłoszeniu do masy upadłości /argument a contrario z art. 62 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. Prawo upadłościowe - Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./ nie dotyczy postępowania podatkowego wszczętego w celu udokumentowania decyzją podatkową wierzytelności upadłego z tytułu zobowiązania podatkowego, powstałego z mocy prawa przed ogłoszeniem upadłości; decyzja taka nie stanowi jedynie formalne potwierdzenie zaistnienia tej wierzytelności podatkowej przed ogłoszeniem upadłości, umożliwiające organowi podatkowemu dokonanie jej zgłoszenia do masy upadłości sędziemu - komisarzowi.

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Syndyka masy upadłości "A." Spółki z o.o. z siedzibą w K.-K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 26 lutego 1997 r. (...) po w przedmiocie podatku od nieruchomości za 1992 r.

UZASADNIENIE

Prezydent Miasta, decyzją z dnia 15 listopada 1996 r. (...) wydaną na podstawie art. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ określił spółce z o.o. "A." w upadłości w K.-K. podatek od nieruchomości za 1992 r. w kwocie 12.190,60 zł, w tym do zapłaty 260,80 zł oraz odsetki za zwłokę. W decyzji stwierdzono, że spółka władając gruntem o łącznej powierzchni 22.003 m2, w deklaracji część tego gruntu o powierzchni 3.650 m2 wykazała jako podlegający opodatkowaniu jak dla "pozostałych gruntów", mimo że nie były związane z budynkami mieszkalnymi. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych grunty należało opodatkować według stawki jak dla gruntów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.