Postanowienie NSA z dnia 24 maja 1999 r., sygn. II SA/Wr 540/99

Skoro - zgodnie z art. 58 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872/ - mianowani pracownicy dotychczasowych urzędów państwowych, stający się pracownikami wskazanych jednostek samorządowych, zachowują w okresie przejściowym uprawnienia pracownicze wynikające z nominacji, nie wyłączając uprawnień procesowych, to w sprawach rozwiązania z nimi stosunku pracy, wyraźnie przekazanych, na podstawie art. 38 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, na drogę szczególną, obowiązuje administracyjnosądowy /przed NSA/ tryb rozpatrywania sporów.

W myśl przepisu art. 17 Kpa w związku z art. 38 ustawy o pracownikach urzędów państwowych, od decyzji organu pierwszej instancji w tych sprawach, w związku ze zmianą przepisów określających właściwość instancyjną, a przez to i rzeczową organów administracji publicznej, pracownik ten może w terminie siedmiu dni wnieść odwołanie do właściwego miejscowo samorządowego kolegium odwoławczego, jako organu wyższego stopnia w rozumieniu Kpa w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego. Na decyzję tę przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Naczelny Sąd Administracyjny, Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, po rozpoznaniu (...) sprawy ze skargi Małgorzaty Ł. na decyzję Starosty Powiatu (...) z 27 stycznia 1999 r. w przedmiocie rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem, postanawia - odrzucić skargę.