Wyrok NSA z dnia 19 maja 1999 r., sygn. II SA/Wr 1499/98
1. Przepis art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wymaga, aby skarga na rozstrzygnięcie nadzorcze dotyczące gminy została wniesiona do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od daty doręczenia tego rozstrzygnięcia. Skoro zaś według art. 98 ust. 3 ww. ustawy podstawą wniesienia skargi jest uchwała organu gminy, to powinna być ona podjęta w tym samym terminie. Ewentualne wniesienie skargi przez gminę na rozstrzygnięcie organu nadzoru może być uzupełnione przez późniejsze podjęcie uchwały przez organ gminy w tym przedmiocie tylko w przypadku, jeżeli nastąpiło to w 30-dniowym terminie do wniesienia skargi, a uchwała została przesłana sądowi administracyjnemu w terminie wyznaczonym do uzupełnienia braków formalnych skargi.
2. Z przepisu art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ wynika, że w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy, rada gminy, w drodze uchwały, może zwolnić z obowiązku zbycia w drodze przetargu nieruchomości przeznaczonych m.in. na realizację innych celów publicznych, jeżeli cele te będą realizowane przez podmioty, dla których są celami statutowymi i których dochody przeznacza się w całości na działalność statutową. Ustawowa definicja "celów publicznych" została przez ustawodawcę określona w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Przepis ten w punktach 1-9 wskazuje, co jest celem publicznym w rozumieniu ustawy. Z pkt 10 art. 6 ustawy wynika, że celami publicznymi w rozumieniu ustawy są też inne cele publiczne określone w odrębnych ustawach.
Za nietrafne należy uznać, w świetle treści art. 37 ust. 3 w związku z art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowisko, że gminie przysługuje swoboda uznania, iż podmiot, na rzecz którego należy zbyć w trybie bezprzetargowym nieruchomości stanowiące jej własność, jest realizatorem innych celów publicznych, nie zdefiniowanych w tej ustawie. O tym bowiem, co należy rozumieć przez cel publiczny, zdecydował w sposób wyraźny i jednoznaczny ustawodawca w art. 6 pkt 1-9 powołanej ustawy, odsyłając w pkt 10 do odrębnych ustaw