Wyrok składu 7 sędziów NSA z dnia 15 listopada 1999 r., sygn. FSA 1/99

Treść art. 149 par. 2 Kpa uzasadnia wniosek, że postanowienie o wznowieniu postępowania z urzędu nie zawęża granic tego postępowania tylko do podstawy wznowienia wyznaczonej w tym postanowieniu, a zatem przedmiotem badań i ustaleń w tym zakresie mogą być wszystkie podstawy określone w art. 145 par. 1 Kpa, z wyjątkiem określonej w pkt 4.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 1999 r. na rozprawie ze skargi Andrzeja J. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 25 lutego 1997 r. w przedmiocie wymiaru cła od samochodu osobowego, na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Celnego w W. z dnia 3 października 1996 r., a także - na podstawie art. 55 ust. 1 powyższej ustawy - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł na rzecz skarżącego dwa tysiące pięćset złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 30 marca 1999 r. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu, w sprawie ze skargi Andrzeja J. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 25 lutego 1997 r. nr (...) w przedmiocie wymiaru cła od samochodu osobowego, na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wystąpił do Prezesa tego Sądu o rozpoznanie sprawy przez skład siedmiu sędziów ze względu na występujące w niej istotne wątpliwości prawne dotyczące wykładni art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.

Wątpliwości te powstały na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy:

W dniu 27 grudnia 1994 r. Andrzej J. sprowadził z zagranicy samochód osobowy marki Citroen XB. Do odprawy celnej strona złożyła zaświadczenie Konsulatu Generalnego RP w H.K. z dnia 5 września 1994 r., stwierdzające, że "(...) Pan J. Andrzej, zamieszkały w (...), legitymujący się paszportem RP seria (...), przebywał w H.K. od dnia 16 lutego 1994 r. do dnia 31 sierpnia 1994 r. za zgodą władz miejscowych na stały pobyt, a obecnie powraca do kraju". W zaświadczeniu zaznaczono: "niniejsze zaświadczenie nie zwalnia od należności celnych, jest jedynie podstawą do ubiegania się o takie zwolnienie". W dniu 2 stycznia 1995 r. Dyrektor Urzędu Celnego w W. dokonał odprawy celnej tego pojazdu /dowód odprawy celnej nr 0175077/18/ i uznał samochód za wolny od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./.