Wyrok NSA z dnia 1 października 1999 r., sygn. III SA 5614-5615/98

1. Przepis par. 43 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1994 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 133 poz. 688 ze zm./ wydany został z przekroczeniem granic upoważnienia ustawowego, zawartego w przepisie art. 50 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. W wymienionym przepisie ustawowym nie ma bowiem żadnych postanowień dotyczących określenia w drodze rozporządzenia warunków, których dopełnienie stanowi podstawę do zastosowania stawki podatku "0" procent.

2. Podatnik nie może ponosić negatywnych konsekwencji związanych z faktem, że od 1995 r. załączniki do aktu ustawowego obowiązują w brzmieniu ustalonym aktem prawnym o randze obwieszczenia Ministra Finansów /obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie ogłoszenia załączników do ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z uwzględnieniem nomenklatury wynikającej z Klasyfikacji Wyrobów i Usług w zakresie usług /Dz.U. nr 44 poz. 231/, przy czym, mimo ich "przetłumaczenia" na język Klasyfikacji Wyrobów i Usług, znaczenie rozstrzygające ma nadal formalnie nie obowiązująca Klasyfikacja Usług.

Nie można bowiem wymagać od przeciętnego podatnika podatku od towarów i usług, nie zajmującego profesjonalnie problematyką podatkową, takiej znajomości prawa podatkowego /a w zasadzie takiej jego interpretacji/, która zakłada konieczność jednoczesnego stosowania nowej i starej normy prawnej /Klasyfikacji Wyrobów i Usług, ale i Klasyfikacji Usług/.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marii D. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 20 kwietnia 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).