Wyrok NSA z dnia 20 sierpnia 1999 r., sygn. V SA 1941/98

Ani zasada niedziałania prawa wstecz, ani - tym bardziej - wprowadzanie przepisów bez /lub z czysto dekoracyjną, siedmiodniową/ vacatio legis, całkowicie niewystarczającą w wypadku realizowanych transakcji gospodarczych o dużym zakresie, nie są zasadami konstytucyjnymi nie doznającymi wyjątków.

Jednakże stanowienie przepisów zrywających z tymi zasadami powinno być traktowane jako wyjątek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jacek P. - Zakłady Ceramiczne Wyrobów Sanitarnych "J." na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 27 sierpnia 1998 r. (...) w przedmiocie nieważności decyzji administracyjnej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z 24 kwietnia 1998 r. (...); (...).

UZASADNIENIE

Skarżący, Jacek P., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "J." sprowadził do Polski z zagranicy, w wyniku umowy zawartej 17 stycznia 1991r. z firmą włoską, automatyczną linię do szkliwienia, tworzącą linię technologiczną do produkcji płytek ceramicznych wraz z innymi urządzeniami także importowanymi na podstawie tego samego kontraktu.

Dyrektor Urzędu Celnego w C. towar ten zakwalifikował do odpowiedniego kodu taryfy celnej, będącej załącznikiem nr 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 1991 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 67 poz. 288/. Akt ten obowiązywał w dacie dokonania zgłoszenia celnego i był podstawą decyzji o wymiarze cła z zawartej w zgłoszeniu celnym (...) z 28 listopada 1991. Rozporządzenie, o którym mowa, weszło w życie z dniem 1 sierpnia 1991 r.