Wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 1999 r., sygn. II SA 93/99

W art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie /Dz.U. nr 121 poz. 592 ze zm./ nie wymieniono zakresu egzaminów, a jedynie ograniczono się do ogólnego wymogu, a mianowicie złożenia z wynikiem pozytywnym egzaminu na biegłego rewidenta przed Komisją.

Krajowa Rada Biegłych Rewidentów nie wykazała, aby szczegółowy zakres wiedzy w ramach tematów egzaminacyjnych określonych w art. 5a omawianej ustawy, a sprecyzowany w jej uchwałach nr 408 i 409, różnił się od zakresu wiedzy wymaganego w przypadku egzaminu kwalifikacyjnego na biegłego rewidenta przewidzianego w art. 5 pkt 6 ustawy o biegłych rewidentach i ich samorządzie.

UZASADNIENIE

Krajowa Rada Biegłych Rewidentów decyzją z dnia 1 grudnia 1998 r. utrzymała w mocy swoją poprzednią decyzję z dnia 8 września 1998 r., którą to decyzją odmówiono Beacie N. dokonania wpisu do rejestru biegłych rewidentów.

W uzasadnieniu decyzji podano m.in., iż Beata N. rozpoczęła w roku 1994 procedurę kwalifikacyjną w zakresie ubiegania się o wpis do rejestru biegłych rewidentów na podstawie art. 5 ustawy z dnia 13 października 1994 r. o biegłych rewidentach i ich samorządzie /dalej zwanej "ustawą"/. Do 16 grudnia 1996 r. w ramach tej procedury zdała 9 egzaminów wymaganych od kandydatów na biegłych rewidentów, określonych w wymaganiach kwalifikacyjnych dla kandydatów na biegłych rewidentów zawartych w uchwale nr 268 Krajowej Rady Biegłych Rewidentów z 25 marca 1997 r. Do dnia dzisiejszego nie zakończyła jednak praktyki, nie odbyła aplikacji ani nie zdała egzaminu końcowego, o których mowa w art. 5 ustawy.