Wyrok NSA z dnia 10 lutego 1999 r., sygn. III SA 5019/98

Nie można przyjąć, że dana okoliczność była nie znana organowi, który wydał decyzję /art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa/, jeśli wynikała ona z materiałów będących w dyspozycji tego organu.

Fakt, iż urzędnik nie dostrzegł tej okoliczności na skutek przeoczenia czy też niedokładnego przeczytania akt, nie może uzasadnić wznowienia postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego (...) Spółki z o.o. w (...) na decyzję Ministra Finansów z dnia 3 lutego 1998 r. w przedmiocie wydania w wyniku wznowienia postępowania nowej decyzji określającej podatek dochodowy od osób prawnych za 1994 r. i na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżona decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Izby Skarbowej, a także - zgodnie z art. 55 ust. 1 tej ustawy - zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej siedemset osiemdziesiąt siedem złotych osiemdziesiąt cztery grosze tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.