Wyrok NSA z dnia 13 kwietnia 1999 r., sygn. I SA/Łd 718/97

Na podstawie treści art. 10 ust. 2 in initio ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ skonkludować można, że rozstrzyganie w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej wynikającej z deklaracji podatkowej jest dopuszczalne do czasu wszczęcia postępowania podatkowego mającego na celu określenie zobowiązania podatkowego w kwocie innej aniżeli przyjętej na podstawie deklaracji /art. 10 ust. 2 in fine cyt. ustawy/. Wszczęcie tego postępowania czyni orzekanie o zaległości podatkowej przedwczesnym albowiem może doprowadzić do decyzji o kwocie nieadekwatnej do rzeczywistej i prawidłowo ustalonej zaległości podatkowej.

UZASADNIENIE

Wnosząc o uchylenie w całości decyzji z dnia 19 maja 1997 r. jak również decyzji Urzędu z dnia 28 maja 1996 r. strona skarżąca przedstawiła organom podatkowym zarzut naruszenia art. 7, art. 77, art. 80 i art. 107 3 Kpa.

Wydając zaskarżoną decyzji Izba Skarbowa miała na uwadze, co następuje:

Decyzją z dnia 31 maja 1995 r. w powołaniu się na art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ Izba Skarbowa odroczyła termin płatności i rozłożyła na 10 rat płatność zobowiązania w podatku od towarów i usług należnego za grudzień 1994 r. w kwocie 138.490,70 PLN. Strona skarżąca dokonała wpłat należności głównych w terminach określonych powyższą decyzją nie uiszczając jednakże odsetek za zwłokę. Urząd księgował realizowane wpłaty stosownie do przepisu art. 27 ww. ustawy, tj. na należność główną i odsetki w wysokości 50 procent odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości.