Wyrok NSA z dnia 17 września 1999 r., sygn. I SA/Gd 2106/97

Gdy obliczenie podatku zawarte w złożonej deklaracji jest nieprawidłowe, organ w drodze decyzji administracyjnej dokonuje stosownej korekty.

Decyzja taka musi być wydana zawsze, gdy zeznanie podatnika odbiega od rzeczywistego stanu, bez względu na to, z jakiej przyczyny nastąpiła rozbieżność pomiędzy stanem rzeczywistym a stanem zeznanym przez podatnika. Również zatem w sytuacji, gdy podatnik nie skorzystał z prawa dokonania korekty zeznania, organ podejmuje - zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - czynności w celu wyjaśnienia, jaka jest należność podatkowa.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 1997 r. Zakłady Przemysłu Spirytusowego "P." z siedzibą w T. złożyły wniosek o wydanie decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień i maj 1996 r. oraz o zwrot powstałej nadpłaty wraz z odsetkami, ewentualnie o zaliczenie jej na poczet bieżących zobowiązań.