Wyrok NSA z dnia 7 maja 1999 r., sygn. I SA/Lu 186/98

Fakt, iż ustanowiony przez stronę w sprawie pełnomocnik nie bierze w niej udziału, mimo prawidłowego zawiadomienia o czynnościach organu podatkowego, lub nie korzysta z możliwości wypowiedzenia się w trybie art. 10 par. 1 Kpa, nie może stanowić o naruszeniu tego przepisu, bowiem sposób reprezentacji strony przez pełnomocnika należy do stosunku prawnego łączącego zleceniodawcę ze zleceniobiorcą i wykracza poza granice oceny organu podatkowego w ramach prowadzonego postępowania podatkowego.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia 8 stycznia 1998 r. Izba Skarbowa, na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa w zw. z art. 335 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, po rozpatrzeniu odwołania Wiesława K. od decyzji Urzędu Skarbowego w L. (...) z dnia 27 października 1997 r. w sprawie określenia obrotu za 1994 r. podlegającego opodatkowaniu w wysokości 193.632 zł. oraz ustalenia podatku obrotowego w kwocie 19.363,20 zł. utrzymała w mocy decyzje organu I instancji.

Izba Skarbowa w motywach rozstrzygnięcia podała, iż Wiesław K. prowadził kantor wymiany walut obcych. W toku przeprowadzonej kontroli podatkowej ustalono, że nie dopełnił on szeregu obowiązków ewidencyjnych, które zadecydowały o nie uznaniu prowadzonych przez niego ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym na podstawie art. 169 par. 2 Kpa.

Podatnik prowadzący działalność w zakresie kupna i sprzedaży walut powinien wpisywać do podatkowej księgi miesięczną kwotę przychodu /sprzedaży/ oraz miesięczną kwotę zakupionych wartości dewizowych, które wynikają z prowadzonego rejestru kupna i sprzedaży tych wartości. Podatnik przenosił do podatkowej księgi kwotę dziennej marży ze sprzedaży wartości dewizowych i za 1994 r. marża zrealizowana wyniosła 3.522,24 zł. Z rejestru kupna i sprzedaży wartości dewizowych, skorygowanego o kwotę nie zaewidencjonowanej sprzedaży i zakupów, marża ta powinna wynosić 2.602,15 zł., a podatnik nie potrafił wyjaśnić przedstawionej różnicy.