Wyrok NSA z dnia 8 stycznia 1999 r., sygn. I SA/Lu 1353/97

Status uprawnionego przewoźnika drogowego uzyskuje osoba, która zawarła umowę przewozu międzynarodowego wykonywanego samochodem, na który otrzymała koncesję uprawniającą do świadczenia usług.

Samo zatem posiadanie dokumentów wymienionych w par. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 12 maja 1983 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług - Dz.U. 1993 nr 39 poz. 175 stanowiących dowód świadczenia usług, o których mowa w par. 2 tego rozporządzenia, nie jest wystarczające dla uznania, iż skarżącemu przysługiwała preferencyjna stawka VAT "0".

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w B. na podstawie art. 138 par. 1 pkt 2 kodeksu postępowania administracyjnego /Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./, art. 2 w zw. z art. 13, art. 4 pkt 6, art. 10 ust. 2, art. 18 ust. 1 i 3, art. 39 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. 1993 nr 11 poz. 50 ze zm./, par. 1 ust. 1, par. 2 ust. 1 pkt 1 i par. 5 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 maja 1993 r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług eksportu i importu niektórych usług /Dz.U. nr 39 poz. 175 ze zm./ i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego /Dz.U. nr 84 poz. 386/, po rozpatrzeniu odwołania Wiesława J. od decyzji Urzędu Skarbowego w R. z dnia 30 kwietnia 1997 r. określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od 1.01.1994 r. do 31.12.1994 r., uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i określiła zobowiązanie podatkowe za kolejne miesiące 1994 r.