§ 1. 1. Do usług transportu międzynarodowego, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 i Nr 28, poz. 127), zwanej dalej ustawą, zalicza się przewóz lub inny sposób przemieszczania osób i towarów przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej:

1) z miejsca wyjazdu (nadania) w Polsce do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą,

2) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) w Polsce,

3) z miejsca wyjazdu (nadania) za granicą do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) za granicą przez terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tranzyt).

2. Nie stanowi usługi, o której mowa w ust. 1, przewóz osób lub towarów w przypadku, gdy miejsce wyjazdu (nadania) i miejsce przyjazdu (przeznaczenia) tych osób lub towarów znajduje się w Polsce, a przewóz za granicę ma wyłącznie charakter tranzytu.

3. Usługami transportu międzynarodowego są również wykonywane w kraju usługi pośrednictwa, rzeczoznawstwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami transportu międzynarodowego.

§ 2. 1. Za eksport usług uznaje się następujące rodzaje usług transportu międzynarodowego:

1) usługi, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3, polegające na przewozie towarów przez krajowego przewoźnika kolejowego, morskiego, uprawnionego przewoźnika drogowego oraz przewoźnika żeglugi śródlądowej, na podstawie dokumentów wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 1,

2) usługi, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 1, polegające na przewozie towarów przez eksportera przy użyciu własnego środka transportowego,

3) usługi, o których mowa w § 1 ust. 1, polegające na przewozie przez przewoźnika powietrznego:

a) towarów - na podstawie dokumentów wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 1,

b) osób - na podstawie dokumentów wymienionych w § 5 ust. 1 pkt 3,

4) usługi, o których mowa w § 1 ust. 1, polegające na tłoczeniu ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego rurociągami,

5) usługi, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2, polegające na przewozie towarów przez przewoźników wymienionych w pkt 1 na zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Przepis ust. 1 pkt 3 lit. b) stosuje się do przewoźników zagranicznych pod warunkiem wzajemności.

§ 3. Usługi międzynarodowego transportu osób są usługami eksportowymi:

1) w całości, jeżeli są wykonywane przez przewoźnika powietrznego i kolejowego,

2) w całości, jeżeli przewozy wykonywane są na zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu przepisów prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług.

3) w pozostałych przypadkach, w części, w jakiej zostały wykonane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

§ 4. 1. Opodatkowaniu podatkiem według stawki 0% podlegają:

1) usługi świadczone przez Przedsiębiorstwo Państwowe Polskie Koleje Państwowe na rzecz zarządów kolei z siedzibą za granicą oraz wynajem tym zarządom infrastruktury przy wykonywaniu transportu międzynarodowego,

2) usługi w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

3) usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz inne usługi świadczone na rzecz przewoźników powietrznych oraz innych podmiotów wykonujących rejsy przez granicę Rzeczypospolitej Polskiej,

4) usługi świadczone na obszarze polskich portów morskich, związane z transportem międzynarodowym, polegające na obsłudze lądowych i morskich środków transportu oraz na kompleksowej obsłudze ładunków i pasażerów w tych portach,

5) usługi ratownictwa morskiego, nadzoru nad bezpieczeństwem żeglugi morskiej i śródlądowej oraz usługi związane z ochroną środowiska morskiego i utrzymaniem akwenów portowych i torów podejściowych,

6) najem (czarter) statków powietrznych, morskich i żeglugi śródlądowej oraz najem wyposażenia tych statków w związku z transportem międzynarodowym,

7) usługi związane z obsługą statków, kutrów oraz łodzi morskich należących do armatorów rybołówstwa morskiego, z wyjątkiem usług świadczonych na cele osobiste załogi,

8) usługi polegające na remoncie, przebudowie lub konserwacji statków, kutrów i łodzi morskich, o których mowa w pkt 6 i 7, oraz ich części składowych,

9) usługi pośrednictwa związane z podejmowaniem zatrudnienia przez obywateli polskich za granicą,

10) usługi polegające na wykonywaniu czynności bezpośrednio związanych z organizacją eksportu towarów, a w szczególności wystawianiu dokumentów spedytorskich, konosamentów, organizacji odpraw celnych i wypełnianiu dokumentów celnych,

11) usługi, o których mowa w ust. 1 pkt 3, związane z usługami transportu międzynarodowego, określonymi w § 2 ust. 1 i w § 3.

2. Opodatkowanie stawką 0% czynności, o których mowa w ust. 1, jest uzależnione od prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

§ 5. 1. Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w § 1 ust. 3 i w § 2, są:

1) dla transportu towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że przewóz odbywa się między miejscem nadania i miejscem przeznaczenia, położonymi w różnych państwach, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora),

2) dla transportu towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów,

3) dla transportu osób, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 3 lit. b) - międzynarodowy bilet lotniczy wystawiony przez uprawnionego przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera,

4) dla transportu rurociągami - protokół zdawczo-odbiorczy, podpisany przez kontrahentów.

2. Dokument, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, powinien zawierać co najmniej:

1) imię i nazwisko lub nazwę oraz adres siedziby lub miejsca zamieszkania eksportera towarów,

2) określenie towarów i ich ilości,

3) potwierdzenie wywozu przez urząd celny.

§ 6. 1. Ustala się zryczałtowany podatek od towarów i usług od okazjonalnych przewozów osób autobusami zarejestrowanymi za granicą.

2. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przekroczenia granicy Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Ustala się zryczałtowaną stawkę podatku w wysokości 70 tys. zł od osoby.

4. Przewoźnik składa deklarację według ustalonego wzoru w dwóch egzemplarzach urzędowi celnemu dokonującemu odprawy celnej. Jeden egzemplarz deklaracji wraz z potwierdzeniem opłacenia podatku zwracany jest przewoźnikowi, który obowiązany jest zachować ten dokument do momentu wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

5. Urząd celny obowiązany jest do poboru zryczałtowanego podatku oraz do jego wpłaty na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę urzędu celnego, za okresy pięciodniowe, w terminie 3 dni po upływie każdego okresu.

§ 7. 1. Za usługi zagranicznej turystyki przyjazdowej, o których mowa w art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy, uznaje się usługi świadczone przez podatników na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz oraz zlecenie osoby zagranicznej w rozumieniu prawa dewizowego, nie będącej podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Turystyka ma charakter zorganizowany, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1) usługa dotyczy jednorazowo grupy wynoszącej co najmniej 10 osób,

2) realizacja usługi obejmuje również usługę uprawnionego przewodnika lub pilota,

3) przekazano zaliczkę w wysokości wynoszącej co najmniej 30% ceny zleconej usługi.

3. Dokumentem będącym dowodem świadczenia usług wymienionych w ust. 2 jest łączna faktura wystawiona przez podatnika w walucie obcej osobie zagranicznej, o której mowa w ust. 1, oraz dowód zapłaty.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 5 lipca 1993 r.