Wyrok NSA z dnia 17 marca 1999 r., sygn. II SA/Kr 1427/98

Brak jest podstaw do zwężającej wykładni art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "f" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./, przepis ten dotyczy bowiem jedynie jednej z form prowadzenia działalności gospodarczej, a mianowicie prowadzonej w oparciu o zgłoszenie do ewidencji.

Ratio legis tego przepisu jest bowiem takie, jak i szeregu innych punktów w art. 2 ust. 1 pkt 2 /np. pkt "c", "d", "i"/, że za osobę bezrobotną nie może być traktowany ktoś, kto posiada źródło dochodu lub warsztat pracy, ani tym bardziej gdy jest on podmiotem gospodarczym /np. gospodarstwo rolne/, nawet jeśli chwilowo, z różnych powodów w nim nie pracuje.

Zatem podjęcie działalności gospodarczej na podstawie koncesji, aż do momentu jej cofnięcia przez właściwy organ uniemożliwia korzystanie ze statusu osoby bezrobotnej.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Bronisława G. na decyzję Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w K. z dnia 27 kwietnia 1998 r. (...) w przedmiocie odmowy uznania za osobę bezrobotną - skargę oddala.