Wyrok NSA z dnia 8 listopada 1999 r., sygn. II SA/Ka 81/98

Wydając decyzję w I instancji korzysta z przyznanego mu jako organowi gminy władztwa administracyjnego. Nie stoi to jednak zdaniem Sądu na przeszkodzie podejmowaniu przez gminę czynności przysługujących stronie tego postępowania tj. podmiotowi będącemu właścicielem budynku, w którym znajduje się lokal objęty postępowaniem w sprawie o zameldowanie. Przesądza to o dopuszczalności wniesienia przez gminę skargi do NSA.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy W. na decyzję Wojewody K. z dnia 10 grudnia 1997 r. w przedmiocie zameldowania Grażyny Sz. wraz z dziećmi na pobyt stały i Piotra M. na pobyt czasowy uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy W. z dnia 23 października 1997 r. (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 października 1997 r. (...) Wójt Gminy W. z powołaniem się na treść art. 104 Kpa oraz art. 47 ust. 2 i art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm. zwanej dalej ustawą o ewidencji ludności/ odmówił zameldowania Grażyny Sz., Piotra M., Katarzyny Sz. i Sebastiana M. na pobyt czasowy ponad dwa miesiące w mieszkaniu przy ul. D. 129/11 w W. W uzasadnieniu decyzji podniesiono, iż główny najemca przedmiotowego lokalu Henryk Z. wyraził zgodę na zameldowanie w tym lokalu swojej córki Grażyny Sz. oraz wnuków Katarzyny Sz. i Sebastiana M. a nadto konkubina córki - Piotra M. na pobyt czasowy. Osoby te w lokalu tym faktycznie zamieszkują. Nie mają one jednak uprawnień do przebywania w przedmiotowym lokalu gdyż zgody na ich tam zamieszkiwanie nie wyraziła Gmina W. będącą właścicielem, budynku w którym mieszkanie to się znajduje. Zarząd Gminy w uchwale z dnia 21.10.1997 r. nie wyraził w imieniu Gminy takiej zgody, a to mając na uwadze interes prawny Gminy polegający "na zapewnieniu mieszkańcom Gminy W. mieszkań w przypadku opróżnienia danego lokalu".