Wyrok NSA z dnia 15 grudnia 1998 r., sygn. II SA 1567/98

Artykuł 37j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ sam przez się nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego osobie wykonującej pracę w warunkach szkodliwych tylko z tego powodu, iż organ przyznający to świadczenie uwzględnił zainteresowanemu okres pracy wykonywanej na stanowisku wymienionym w wykazie - załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze /Dz.U. nr 8 poz. 43 ze zm./, lecz świadczonej w ramach zatrudnienia w przedsiębiorstwie prywatnym.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Krzysztofa A. na decyzję Prezesa Krajowego Urzędu Pracy z dnia 23 września 1998 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego i na podstawi art. 22 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 pkt 1 i art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną przez nią w mocy decyzję organu I instancji.

UZASADNIENIE

Kierownik Rejonowego Urzędu Pracy nr 2 w W. decyzją nr S/2354/98 z dnia 16 stycznia 1998 r. /znak RUP-9112/ZP-3503/1998/, wydaną na podstawie art. 37j i art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, orzekł o przyznaniu Krzysztofowi A. "prawa do zasiłku przedemerytalnego z dniem 98.01.10 w wysokości 120 procent kwoty zasiłku, o którym mowa w art. 24 ust. 1".