Wyrok NSA z dnia 27 lutego 1998 r., sygn. II SA 1722/97

W obowiązującym w czasie wydawania decyzji rozporządzeniu z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ par. 11 ust. 1 ustalono jedną stawkę, za samowolne zajęcie pasa drogowego, bez rozróżnienia na rodzaj drogi /krajowej czy wojewódzkiej/ oraz za poszczególne elementy pasa drogi /jezdnia, pobocze, inne urządzenia/.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Andrzej J. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych (...) w przedmiocie kary za samowolne zajęcie pasa drogowego - uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu pierwszej instancji.

UZASADNIENIE

Naczelny Dyrektor Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w L. na podstawie art. 36 i art. 40 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 w związku z par. 8 ust. 1 i 2 oraz par. 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ i art. 104 Kpa orzekł przywrócić stan pierwotny naruszonego przez Andrzeja J. pasa drogi krajowej odcinek K.-L. i drogi wojewódzkiej W.-L. w miejscowości W. przyległego do działek nr 26 i nr 27 przez uzupełnienie wyrobiska gliny gruntem piaszczystym o normalnej wilgotności z zagęszczeniem warstwami grubości 20 cm, sposobem mechanicznym oraz dostarczenie z Okręgowego Laboratorium Drogowego w L. pomiarów wskaźników zagęszczenia uzupełnionego wyrobiska.