Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 1998 r., sygn. I SA/Gd 2016/96

1. Spółka zadysponowała zyskiem po zlikwidowanym przedsiębiorstwie tworząc kapitał zapasowy i przeznaczając go na prowizje, nagrody, co świadczy o nieodpłatnym przejęciu środków pochodzących z niepodzielnego zysku przedsiębiorstwa. Dla celów podatkowych sam ten fakt wystarcza do przyjęcia, iż spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, w postaci wypracowanego przez przedsiębiorstwo zysku netto.

2. Skoro odroczona opłata dodatkowa ustalona dla roku 1994 z mocy zarządzenia z dnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa - M.P. nr 43 poz. 334, nie dotyczyła lat, w których należność powstała, lecz tych lat, na które z mocy par. 6 ust. 3 cyt. zarządzenia została przeniesiona, przeto dotyczy przychodów następnych lat podatkowych, kształtując dochody tych lat, w których została poniesiona. Nie można zatem uznać odroczonej opłaty dodatkowej ustalonej dla 1994 r. za koszt uzyskania przychodu w tym roku.