Wyrok NSA z dnia 22 sierpnia 1997 r., sygn. III SA 1552/96

Sam fakt, że posiadany przez bank budynek wymaga kapitalnego remontu i w związku z tym nie jest okresowo użytkowany - nie ma wpływu na wymiar podatku od nieruchomości, określany przepisami ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Zaskarżoną do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzją z dnia 26 września 1996 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy zakwestionowaną w odwołaniu Banku Gospodarki Żywnościowej decyzję, wydaną z upoważnienia Prezydenta miasta stołecznego Warszawy z dnia 25 kwietnia 1996 r. wymierzającą podatek od nieruchomości położonej w W. w kwocie 144.437 zł. oraz odsetek za zwłokę od dnia 12 kwietnia 1996 r. W uzasadnieniu decyzji podano, że nabyty przez podatnika budynek o powierzchni 17.856 m2 podlega podatkowi od nieruchomości, a jego zły stan techniczny nie ma wpływu na obowiązek opłacania podatku od nieruchomości zgodnie z art. 2 i art. 5 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./. Z dokumentów sprawy wynika bowiem, że budynek ten istnieje, a właściciel budynku nie wystąpił o jego wyłączenie z eksploatacji.