Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 1997 r., sygn. III SA 422-427/96

Jeżeli przepis prawa dopuszcza możliwość rozbieżnej jego interpretacji, to wybór jednej z nich nie może być oceniony jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nawet wówczas, gdy zostanie ona później uznana za nieprawidłową albo, co zdarza się częściej, inna interpretacja zostanie uzana za słuszniejszą.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Bank O.Ś. Spółka AKcyjna Oddział w L. zawarł w latach 1994-1995 kilka umów odpłatnego nabycia wierzytelności od właścicieli aptek prywatnych. Od umów tych uiścił opłatę skarbową, stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej i zgodnie z decyzjami wydanymi w tej sprawie przez I Urząd Skarbowy w L.

W październiku 1995 r. Bank złożył wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji wymiarowych wydanych w tej sprawie przez Urząd Skarbowy. W uzasadnieniu tego wniosku podano, że decyzje wydane zostały z naruszeniem prawa, ponieważ obrót wierzytelnościami - zgodnie z klasyfikacją Głównego Urzędu Statystycznego zaliczony do usług bankowych - podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako sprzedaż usługi, przy czym był od tego podatku zwolniony na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r., a tym samym nie podlegał opłacie skarbowej, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy o opłacie skarbowej.