Wyrok NSA z dnia 22 lutego 1996 r., sygn. SA/Rz 1055/94

Jeżeli organ podatkowy ustala podstawę opodatkowania - mimo pominięcia ksiąg podatkowych - na podstawie dowodów i materiałów przedłożonych przez podatnika /faktur, rachunków, stanów remanentowych, zeznań podatnika/ i przyjmuje je w rezultacie za podstawę ustalenia rozmiaru zobowiązań podatkowych, wtedy nie stosuje instytucji "szacunku", a decyzję wydaje bez potrzeby sięgania do art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Władysława L. na decyzję Podatkowej Komisji Odwoławczej przy Izbie Skarbowej w T. z dnia 25 sierpnia 1994 r. (...) w przedmiocie ustalenia zobowiązań w podatkach obrotowym i dochodowym za 1991 rok z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; (...).

UZASADNIENIE

Przedmiotem skargi Władysława L. jest decyzja Podatkowej Komisji Odwoławczej działającej przy Izbie Skarbowej w T. z dnia 25 sierpnia 1994 r. (...) wydana na podstawie art. 138 i art. 176 Kpa utrzymująca w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w T. z dnia 25 maja 1994 r., którą wymierzono skarżącemu podatek obrotowy i dochodowy w łącznej kwocie 185.333.000 zł. Podatek obrotowy wymierzono w kwocie 18.673.000 zł, podatek dochodowy w wysokości 166.660.000 zł, a po odliczeniu wpłaconych zaliczek pozostała do zapłaty łączna kwota podatków 55.941.000 zł. W postępowaniu podatkowym pominięto jako dowód podatkowe księgi przychodów i rozchodów prowadzone przez podatnika w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą w spółce cywilnej Przedsiębiorstwo Handlowe "B." w T. w zakresie handlu artykułami spożywczo-przemysłowymi, jako że nie były prowadzone rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymogami, co wykazała przeprowadzona w okresie od 11 maja 1992 r. do 25 listopada 1992 r. kontrola Urzędu Kontroli Skarbowej w T., postępowanie administracyjne przeprowadzone przez Urząd Skarbowy w T. po skierowaniu sprawy na drogę postępowania w sprawach zobowiązań podatkowych oraz analiza akt wymiarowych za 1991 rok. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał następujące uchybienia: