Wyrok NSA z dnia 20 listopada 1996 r., sygn. SA/Bk 369/95

Organy podatkowe mają zgromadzić w postępowaniu w sposób wyczerpujący cały materiał dowodowy i rozpatrzyć go /art. 77 par. 1 Kpa/. Jednakże dowody te podlegają swobodnej, co nie znaczy, że dowolnej ocenie organów /art. 80 Kpa/. Dlatego też, jeżeli w oparciu o zebrany materiał dowodowy organy podatkowe doszły do wniosku, że nie jest on wystarczający do ustalenia prawidłowej podstawy opodatkowania, należało zastosować szacunek /art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Takie postępowanie jest oczywiste gdy zebrany w trakcie postępowania podatkowego materiał wskazuje niezbicie, że podatkowa księga przychodów i rozchodów była prowadzone wadliwie i nierzetelnie zgodnie z art. 169 par. 1 Kpa nie może stanowić dowodu w postępowaniu podatkowym.

oddala skargę w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku obrotowym i dochodowym.

UZASADNIENIE

W wyniku przeprowadzonej kontroli oraz postępowania podatkowego Urząd Skarbowy w W. M. decyzją z dnia 14 czerwca 1994 r. (...) ustalił Kazimierzowi Cz. zobowiązanie w podatku obrotowym i dochodowym za 1991 r. w wysokości 56.080.000 starych złotych wraz z odsetkami. Ustalono, że prowadzona przez podatnika księga przychodów i rozchodów prowadzona była nierzetelnie i wadliwie, w świetle par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 12 grudnia 1990 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 88 poz. 516/.