Wyrok NSA z dnia 22 listopada 1995 r., sygn. SA/Wr 706/95

1. Przepisy art. 8 ust. 2 i art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ skonstruowane zostały na zasadzie uznania administracyjnego, co oznacza, że nawet bezsporne zaistnienie przesłanek faktycznych wynikających z tych przepisów nie zobowiązuje organu podatkowego do wydania decyzji przyznającej podatnikowi omawiane ulgi podatkowe. Odmowa przyznania ulgi mogłaby zatem tylko wtedy być uznana za sprzeczną z prawem, gdyby organ stwierdzając wystąpienie przesłanek do udzielenia ulgi - odmowę swoją pozostawił bez uzasadnienia lub uzasadniając ją - przekroczył ramy uznania administracyjnego. Sprzeczne z prawem byłoby również wydanie decyzji odmownej w sytuacji, gdyby organ zaniechał przeprowadzenia postępowania mającego na celu ustalenie istnienia przesłanek ustawowych, lub gdyby istnienie ich negował mimo faktycznego ich spełniania przez podatnika.