Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 1995 r., sygn. II SA 2097/93

1. Błędne jest twierdzenie, że nie pobieranie odrębnej ceny za karty do gry, dołączone do gazety, pozbawia je cech losu, gdy w istocie obojętne było, czy owa karta była formalnie bezpłatnym dodatkiem, czy też jej cena ukryta była w podwyższonej cenie gazety.

2. Zasada uznania administracyjnego nie ma zastosowania w sprawie, której przedmiotem jest wyłącznie kwestia interpretacji konkretnych przepisów prawa, dająca organom administracji możliwości wynikające z istnienia tzw. luzu decyzyjnego /np. wybór jednego z kilku podmiotów, ubiegających się o przyznanie im uprawnień/.

3. Zasada rozstrzygania wątpliwości na korzyść strony ma podstawowe znaczenie w prawie karnym, natomiast w odniesieniu do prawa administracyjnego, gdzie przedmiotem rozstrzygnięcia nie jest "wina" lecz kwestie związane wyłącznie z wykładnią prawa /w tym wypadku pojęcia gry losowej/ nie ma ona zastosowania.

UZASADNIENIE

Dnia 17 marca 1993 r. Minister Finansów wszczął z urzędu postępowanie w sprawie rozstrzygnięcia czy gra prasowa "LN" przeprowadzona w dwóch wydaniach "Gazety (...)" w dniach 13 i 18 kwietnia 1992 r. przez Spółkę cywilną (...) z siedzibą (...) jest grą losową /loterią fantową/ w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach /Dz.U. nr 19 poz. 122 ze zm./ a następnie - decyzją z dnia 14 maja 1993 r. - odpowiedział na to zagadnienie twierdząco.

W motywach decyzji uznano, że gra "LN" spełnia wszystkie warunki definicji loterii fantowej zawarte w art. 2 powyższej ustawy, a mianowicie: