Wyrok NSA z dnia 3 listopada 1995 r., sygn. SA/Sz 2151/95

1. Skoro par. 7 ust. 2 uchwały nr 134 Rady Ministrów z dnia 8 października 1984 r. w sprawie zasad wydawania posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych i wzmacniających pracownikom zatrudnianym w warunkach uciążliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych /M.P. nr 25 poz. 168/, stanowi, że "w razie niespożycia posiłku pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent", to odmienne postanowienie "Regulamin Pracy" obowiązującego w Spółce nie uzasadnia uznania tych wydatków za koszty uzyskania przychodu.

2. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie ma zastosowania do zobowiązań powstających na skutek zaistnienia okoliczności, z którymi przepisy prawne łączą powstanie takiego zobowiązania.

UZASADNIENIE

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego, Sąd bada, czy przy wydaniu zaskarżonej decyzji zostały zachowane wymagania procedury, jak też czy rozstrzygnięcia decyzji są zgodne z prawem.