Wyrok NSA z dnia 26 października 1995 r., sygn. SA/Gd 2507/94

Przepis par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ należy rozumieć w taki sposób, że działalność można uznać za nowo uruchomioną pod warunkiem, że jednostka gospodarki uspołecznionej zaprzestała już całkowicie prowadzenia w lokalu /budynku/ działalności wytwórczej, usługowej bądź handlowej, w którym uruchamiana jest działalność osoby fizycznej bądź spółki cywilnej.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 kwietnia 1994 r. Urząd Skarbowy w T. na podstawie par. 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/, orzekł o utracie przez wspólników Spółki Cywilnej Janusza B. i Wojciecha M. prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego od dnia 2 stycznia 1991 r. do dnia 5 lipca 1991 r.

Organ podatkowy przypomniał, że skarżącym przyznano, decyzją z dnia 10 września 1990 r. prawo do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego na okres 1 roku stosownie do par. 6 ust. 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. Zgodnie zaś z ustaleniami organu pierwszej instancji skarżący rozszerzyli działalność przez uruchomienie nowego punktu nie stosując się do wymogów, jakie wynikają z par. 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia.